Wie kent er Willie Dixon niet ? Een van de grootste Blueslegendes ooit… Een schitterende muzikant en dito songwriter wiens songs een bron van inspiratie waren voor o.a. Led Zeppelin, Cream en andere Rolling Stones die allen één of meerdere nummers van hem hebben gecoverd.

Alex Dixon is Willie’s kleinzoon en brengt nu op 33 jarige leeftijd zijn debuut album uit.
Uiteraard kreeg hij tijdens zijn jongere jaren de nodige opleiding van zijn grootvader die hem meenam om, tijdens zijn optredens, piano te spelen in clubs en op festivals.  De knepen van het vak om boeiende songs te schrijven heeft Alex in ieder geval onder de knie en dat illustreert hij overduidelijk op deze Rising from the Bushes.

Na een gesproken intro van de grootmeester zelf waar hij ons eraan herinnert dat “Blues de wortel is van alle Amerikaanse muziek”, opent de cd met “ Fantasy”.  Dit is al direct een aftrapper van formaat.  Funky ritme, verschroeiende gitaarrifs van Alan “BB Chung King”Mirikitani , en de ronduit indrukwekkende vocals van Marcy “Marcella Detroit” Levy.  Deze dame zingt o.a. ook bij Eric Clapton en Bob Seger, om u maar te zeggen: “hoogstaand” !.
“Lose Control” wordt wat ingetogener gespeeld maar groeit gaandeweg naar een hoogtepunt en als je BB Chung King overtuigend hoort zingen :” Baby, ik wil met je dansen..en nog veel meer..die rode jurk staat je zo goed..ik voel de warmte…ik ben de controle aan het verliezen..” Voel je zo dat hij er alles zou aan doen om zijn uiteindelijke doel te bereiken…
“Down in The Bottom” is een eerste eerbetoon aan opa Willie. In deze geweldige traditionele bluestrack neemt David Dills de vocals voor zijn rekening , en eveneens met verve ! Speciale aandacht ook graag voor Michael Fell’s subtiele bijdrage op bluesharp.
“Still in Love with you” is een zoete balade, rustig voortkabbelend en perfect gezongen alweer.
“Paint you a Picture” is één van de hoogtepunten op dit album, een strakke groove, een streepje harmonica en een Marcy Levy in topvorm !
Het tweede eerbetoon aan Willie komt er onder de vorm van zijn klassieker “Spoonful” met een woeste, losgeslagen gitaar en (hoeft het nog gezegd) alweer schitterend vocaal werk, een bluesrocker in een versie om “u” tegen te zeggen.
In “My Suspicious Mind” komt voor de eerste maal het schitterende pianowerk van Alex Dixon op de voorgrond, de bandleider laat hier een verpletterend mooie indruk na ! De wisselwerking tussen zijn pakkende spel en de gitaarlicks is verbluffend…
Wat een prachtsongs kan die man toch schrijven en steeds met héél veel zorg voor de teksten, luistert u zelf maar eens naar zijn levensbeschouwend nummer “These are The Times” waarin hij een zéér nauwkeurig beeld schetst van de wereld zoals we die vandaag kennen, of nog …zijn ander juweeltje “Find a way to live”, pakkend gezongen door Gerald Johnson, die er ook nog een zware baslijn weet onder te brengen.
David Dills zingt het laatste nummer op dit briljante album: “Everything’s gonna be allright”, een heerlijk opbeurende track met uitmuntende tekst en wondermooie muziek.

Doe uzelf aub een plezier en schaf dit album zo snel mogelijk aan.  Dit is een absolute mijlpaal en hoort thuis in de verzameling van iedere bluesliefhebber !
Maak je maar geen zorgen Alex, opa zal glimmen van trots ! (Luc Meert)